Terugblik boulder 2

Woensdag 15 mei.

De Kids Open en de Ice Cubes komen er al weer bijna aan maar wij blikken nog even terug op de Boulder 2. Thijs Maartens maakte onderstaand filmpje. En, omdat we toch bezig zijn, schreven wij een kort verslagje. 

Boulder 2

Nog voordat de deur open was stonden de eerste deelnemers voor de deur. Ze wilden zeker weten dat ze geen last hadden van de Enschede marathon. Het parcours loopt namelijk een heel rondje om de Cube heen en vanaf 10:30 kon het lastig worden de Cube te bereiken. Maar nadat iedereen voorzien was van koffie en de deelnemers het verlate ontbijt op hadden kon er geboulderd worden.

Het bouwteam: Bob, Jeroen en Herman hadden flink hun best gedaan en een uitdagende set boulders gebouwd. Het was zwaar werk voor ze want Bob was net terug van 3 maanden werk (lees: vakantie) in indonesie, Herman is nog nooit onfitter geweest (leuk, zo'n bouldergym beginnen!) en Jeroen moest zonodig op de eerste bouwdag van een trappetje vallen en zijn rechter hand nog verder te blesseren. Gelukkig konden Irene, Erik en Piotr nog het een en ander testen. Ook kwamen uit Monk Eindhoven Dirk Mol en Michiel Hennevelt nog een dagje langs om de laatste boulders te bouwen (een 6b+ en een 7b+) en te testen.

25 heren en 13 dames mochten zich uitleven op de 8 kwalificatie boulders. En vooral de heren moesten flink aan de bak. De boulders waren pittig. en eigenlijk zaten er geen weggevertjes tussen. Bob mag dan wel 3 maanden niet geklommen hebben maar de beweeglijkheid in de heupen is nog prima. Dat resulteerde in een stijl van boulders die de deelnemers niet gewend waren. De een na de andere klimmer werd uitgespuugd door de "makkelijke" boulders. Michiel uit Eindhoven had de makkelijkste boulder gebouwd, een 6b+. Maar dat viel ook nog niet mee. Uiteindelijk klommen maar 7 klimmers deze 7b achtige 6b+. Rare bouwers die mensen uit Eindhoven. Tim Reuser had (weer) punten laten liggen in de makkelijkere boulders en dus moest hij zich nog wel even echt kwaad maken in de moeilijkste boulder.

Voor de dames was de kwalificatie iets vriendelijker. De makkelijkste boulder liep door het grootste dak. Iedereen kon deze klimmen. In de de leukste boulder moest je op balans een weg zoeken over 4 modules met slechts hier en daar een echte greep.

De Finale was Top. Licht uit spot aan. De sfeer zat er bij de deelnemers en het publiek goed in.

Bij de dames wist Vera met de nodige moeite en inventieve oplossingen -om haar geblesseerde rechter hand te ontzien- alle boulders uit te klimmen. Maar bij deze wedstrijd stond er geen maat op Nikki. Wat de bouwers ook probeerden niets hielp, dynamische passen werden gecampussed, slopers kneep ze fijn, de randjes werden tot aan de navel afgeblokt en zelfs bij de grootste open hand slopers was ze de bouwers te slim af. Chapeau!

De herenfinales waren pittig. De eerste drie heren wisten zich geen raad met de rij drievlaks-modules die als een omgekeerde ampelosaurus-rug tegen de wand waren geschroefd. ze werden keihard door de boulder uitgespuugd en de bouwers begonnen zich serieus zorgen te maken. Gelukkig kon Hans Busker als enige finalist in zijn laatste poging op magistrale wijze een wel een weg naar boven vinden. Hij en het publiek gingen uit zijn dak.

De tweede boulder was voor iedereen teveel gevraagd. Bij de derde boulder moest er met een flinke aanloop tegen een module aan gerend worden om je daarna vanaf een bijna niet bestaande tree (No shadow feet) met een doodssmak tegen een module aan te laten komen. Meerdere heren wisten deze boulder uit te klimmen. Timo Tak deed het in de eerste poging en legde daarmee beslag op de tweede plaats.

Graag bedanken we nog even Core en Axis voor de Grepen, de NKBV voor de hulp bij de organisatie en het jureren, Show Nights productions voor het licht en natuurlijk alle vrijwilligers (Hans, Dennis, Mylou, Bob, Irene, Jeroen, Dirk, Michiel, Jacco, Wiep, Jan, Rene, Daan, Piotr, Laurent, Sander, Tim, ...) voor het helpen.